آرتمیس (Artemis)

در اساطیر یونان، آرتمیس ایزدبانوی شکار و ماه و حاصلخیزی و حیات وحش است. او همچنین یاری دهنده دوشیزگان، زنان و یاری رسان آن ها در به دنیا آوردن کودکان است.

آرتمیس یکی از سه ایزدبانوی باکره المپ و دختر لتو و زئوس، و خواهر دوقلوی آپولو است. دختری بلند بالا و دوست داشتنی که با پیراهنی کوتاه، کمانی نقره ای در دست و ترکشی پر از تیر به پشت، تجسم تیراندازی بی خطا بود.

یونانیان باستان او را به سیمای دختر جوان زیبایی مجسم می‌کردند که تیر و کمان با خود دارد و پوست گوزنی را به دوش انداخته‌است و شاخ گوزن ماده‌ای را گرفته‌است و حوریانی در پی او هستند که جنگل را می‌پیمایند و شکار می‌کنند و و روی پیشانی‌اش هلال سیمینی است که به مفهوم ماه نو است.

او را همچنین ایزدبانوی چشمه‌سارها و رودها و دریاچه‌ها و مرداب‌ها می‌دانستند و هزاران عبادتگاه برای او در کنار آب‌ها ساخته بودند.

یونانیان و سپس رومیان باور داشتند که آرتمیس به کسانی که از او کمک می طلبیدند، مصمم و بی دریغ یاری می رساند و از آنها حمایت می کرد. در مقابل نسبت به کسانی که او را به طریقی می رنجاندند، بی رحم و سنگدل و انتقام جو بود. او بار ها به کمک مادر خود شتافته است و این مشخصه ایست که کمتر خدابانوی دیگری آن را دارد.

روزی که آب تنی می‌کرد شکارافکنی به نام آکتئون پنهان شده بود تا او را ببیند. آرتمیس متوجه شد و به کیفرش او را تبدیل به گوزنی کرد که سگان‌اش او را دریدند.

 آرتمیس هیچ گاه ازدواج نکردامایک بارعاشق شد.اوعاشق غولی به نام اریون شد. آنها باهم به شکار می‌رفتند، مسابقه می‌دادند و زندگی خوبی داشتند. اما آپولون به اریون حسودی کرد و یک بار که اریون در دریا شنا می کرد٬ نقطه‌ای دور در دریا را که اریون بود به خواهرش نشان داد و گفت آیا می‌تواند آنجا را هدف قرار دهد. آرتمیس مغرور هم ندانسته به تنهاعشق زندگی خودتیرانداخت و او را کشت.

معبد آرتمیس