آفرودیت (Aphrodite)

در اساطیر یونان باستان، آفرودیت ایزدبانوی زیبایی، عشق و باروری است. او همچنین ایزدبانوی شهوت و کامیابی است. شور زندگی، عشق، سکس، نور، رنگ، رقص، شادی و خلاقیت اموری هستند که مستقیما به آفرودیت مربوط می شوند. آفردویت جذاب ترین الهه المپ است.

آفرودیت الهه ای بود که هیچ کس نمی توانست در برابر زیبایی و فریبندگی اش ایستادگی کند، هم خدایان و هم آدمیان را فریب می داد و حتی عقل دانایان را هم می دزدید و هوش از سرشان می ربود و سپس کسانی را که مغلوب حیله های او شده بودند را به مضحکه می گرفت.

The-Birth-of-Venus-Aphrodite

 در ایلیاد آمده است که او دختر زئوس و دیونه است؛ امّا در سروده های شاعران دوره های بعد آمده که وی از کف دریا به وجود آمد و اسمش هم گویای این معنی یعنی«کف زا» است. زیرا کلمه آفروس به یونانی به معنی کف است. این ایزدبانو را افزون بر اسم اصلی اش «سیتریا» (یا قبرسی) هم نامیده اند. زیرا زایش او نزدیک جزیره سیترا تحقق یافت و پس از آن امواج او را بر روی صدفی به ساحل آوردند. در آنجا صخره ای وجود دارد که یونانیان آن را محل تولد او می دانند.

aphrodite

بعد از تولدش زئوس می‌ترسید که خدایان بر سر ازدواج با آفرودیت با هم به نزاع بپردازند به همین خاطر او را به همسری هفایستوس زشت رو درآورد. هفایستوس به سختی باور می‌کرد که تا این حد خوش بخت باشد و یک کمربند زیبا از طلا با بافت جادویی و ملیله دوزی برای آفرودیت درست کرد.

آفرودیته عاشقان بسیاری در میان خدایان و افراد زمینی داشت، معروف‌ترین معشوق زمینی او آدونیس (Adonis) و مهمترین معشوق آسمانی اش خدای جنگ یا همان آرس (Ares) بود.

 

خشم آفرودیت بسیار مشهور و خطرناک بود. وی هر کس را با معشوقه خود می‌دید، به بلایی سخت دچار می‌ساخت.

شبی کشمکشی بزرگ بین او و دو ایزدبانوی زیبای اولمپ یعنی هرا و آتنا بر سر سیبی طلایی در گرفت که روی آن نوشته شده‌بود: «برای زیباترین زن دنیا» زیرا هرکدام از آن‌ها خود را زیباترین می‌دانست. کار این دعوا بالا گرفت و پای زئوس و پاریس به میان کشیده شد تا زیباترین را معلوم کنند. او به «پاریس» قول زیباترین دختر زمین، «هلن» را داد تا او را زیباترین زن معرفی کند. اختلاف بر سر این انتخاب بود که موجب آغاز جنگ تروا شد.

نماد آفرودیت پرنده قو است. او را معمولا برهنه و با موهایی طلایی در کنار صدف و دریا و دلفین تصویر می کنند در حالی که کمربند جادویی اش را بر کمر باریکش دارد و سیبی در دست دارد و پرندگانش در کنارش هستند.

بازمانده نیایشگاه آفرودیت در نزدیکی آتن در کشور یونان قرار دارد.

مطالب مرتبط:

آدونیس

آتنا (Athena)

در اساطیر یونان، آتنا ایزدبانوی خرد، فرزانگی و جنگ است. او همچنین ایزدبانوی آتش آسمانیست.

Athene_Statue_Vienna

آتنا به هنگام صلح دلی مهربان و بخشنده داشت و پرستار آدمیان بود و نگاهبان شهرها، چنانکه یونانیان او را ایزدبانوی نگهبان آتن می دانستند و نام آتن را به افتخار او نهادند.

مردم یونان اورا ایزد خرد و هنر و صنایع دستی و کشاورزی و نماد شهر و شهرنشینی می دانستند. او برای تربیت و رام کردن اسب، افسار را اختراع کرد. درخت زیتون را برای انسان آفرید و همچنین دوک نخ‌ریسی، چنگ، دیگ، شن‌کش، گاوآهن، کشتی و ارابه را ساخت و به آدمیان هدیه کرد.

آتنا یکی از سه ایزدبانوی باکره المپ و دختر «متوس» و «زئوس» است. او فرزند محبوب زئوس بود و زئوس توجهی ویژه به او داشت و سخت به او وابسته بود، به گونه ای که حسادت دیگر ایزدان را بر می انگیخت. آتنا آنقدر محبوب پدر بود که اجازه یافت تا از جنگ افزار پدرش یعنی آذرخش استفاده کند.

 

آنچه که بیش از هر چیز آتنا را از سایر ایزدان المپ جدا می ساخت و شهرت او را سبب شده بود پاک دامنی وی بود. او قلبی مهربان، حساس و معطوف به عشق داشت و سخت از باکرگی خویش دفاع می کرد و بر سر کسانی که کوشیدند عشق و شهوت او را برانگیزند بلاهایی بسیار آورد.

Athena_statue_medosa

او از جنگ بیش از هر چیز دیگری لذت می برد. در جنگ علیه غولان شرکت داشت، و تنها به خاطر رقابت در زیبایی با گرگن به نبرد پرداخت. میان آتنا و پوزیدون نیز پیکار در گرفت.

البته او بیش از این نبردهای شخصی به عنوان ایزدبانوی جنگ به یاری قهرمانان می رفت و نبردهای او بیشتر برای دفاع از حریم خانه و شهر در برابر دشمنان بوده‌است، اما گاهی هم بی‌رحمانه انتقام می‌گرفت و یا حتی حسادت می ورزید مثلا زنی را که ادعا کرده بود بهتر از او پارچه می بافد به عنکبوت تبدیل کرد تا همه عمر تار بتند.

جنگ‌افزار محبوب او نیزه‌ای از چوب درخت ون (زبان گنجشک) با نوک درخشان برنجی، درخت مورد علاقهٔ او زیتون و پرنده او جغد (به علامت خرد) است. او همواره بصورت زن جوانی که کلاه خود پوشیده و زره در دست دارد و اغلب همراه یک جغد کوچک است تصویر می شود. بر روی سپر او تصویری از سر «مدوسا» حک شده است.