در اساطیر نورس یا اساطیر نوردیک (که به اسطوره‌های مردم اسکاندیناوی گفته می‌شود) والکیری ها دوشیزگانی جوان و زیباروی هستند، زره پوش و مسلح به نیزه و سوار بر اسبهای سپید بالدار. آنها در خدمت اودین، خدای خدایان، می‌باشند.
واژه والکیری به معنای «برگزیننده کُشتگان» است.
والکیری‌ها ایزدبانو‌هایی هستند نادیدنی که در جنگ‌ها به نبرد می‌پردازند و مبارز کشته شده ی منتخب خود را که شجاعانه مرده است به دنیای پس از مرگ به حضور خدای اودین می برند تا به جایگاه ابدی خود برده شود. زیرا اودین برای نبرد نهایی، جنگجویان شجاع بسیاری نیاز دارد و لذا والکیری‌ها در میانه‌ی میدان‌های نبرد به گشت‌زنی پرداخته و شجاع‌ترین مبارزین را که در جنگ از پا در می‌آمدند به تالار مخصوص اودین (والهالا) راهنمایی می‌کردند.
والکیری ها همچنین در بسیاری از افسانه ها در نقش معشوقه قهرمانان و دیگر انسانهای فنا ناپذیر نیز ظاهر می شوند.
والکیری‌ها همچنین قاصدان اودین نیز به شمار می‌رفتند و هنگامی که در حال انتقال پیامی از سوی اودین بودند، زره‌های آنها نوری عجیب و لرزان ایجاد می‌کرد که آن را آرورا بوره‌آلیس به معنی نورهای شمالی می‌نامیدند.
خدایان باستان 