شیوا (Shiva)

شیوا یکی از بلندمرتبه ترین ایزدان آئین هندو و بالاترین خدا در مذهب شیوائیسم (یکی از شاخه‌های اعظم مذهب هیندوئیسم) است.

Chola dynasty statue depicting Shiva dancing as Nataraja

نام او را بصورت «کسی که با ادای نام خود، همه کس را پاک می‌کند» معنی کرده‌اند. شیوا مقدس‌ترین نام در این مذهب است.

شیوا قادر به هر کاری هست؛ او خالق است، شنوا و حل کننده مشکلات است. او خدای آفریننده و نگهدار آسمان و زمین، نابودکننده اهریمنان، بخشاینده گناهان و بسیارکننده روزیست. شیوا خدایی نامیراست و اغلب بعنوان حامی در مواقع اضطراب شناخته می‌شود.

او در ازای ارمغان تندرستی به جهان، جام زهر هلاهل را می‌نوشد. گفته می‌شود مصونیت شیوا در مقابل این زهر، بخاطر مار کبرایی است که همسر او، «پارواتی» به دور گردن او انداخته است.

شیوا در اساطیر هندی بصورت مردی با چهاردست و سه چشم تصویر شده است. چشم سوم شیوا که بر پیشانی او قرار گرفته، چشم عقل است که آن را «بیندی» می نامند و او با این چشم ورای ظاهر را می‌نگرد. آنطور که در اساطیر سینه به سینه نقل شده‌است، این چشم سوم با نیروی ویژه شیوا که عوامل و گناهان اهریمن را نابود می‌کند رابطه دارد.

پوست ببری که او به تن دارد نشان این است که او بر هر قدرتی پیروز است. همچنین ببر در فرهنگ هندو نماینده شهوت است. شیوا پوست ببر به تن دارد تا نشان دهد بر شهوت نیز پیروز شده‌است.

شیوا با دست سومش نیزه سه شاخش را در دست گرفته که نشان دهنده سه نیروی ویژه هستند: آفرینش، نگهداری و مرگ. این عصا در دست شیوا، نشان دهنده این است که تمامی این قدرت‌ها در اختیار او هستند. برداشت دیگر این است که این سه شاخه، نماینده گذشته، حال و آینده هستند که نشان می‌دهند زمان در کنترل شیواست.  طبل شیوا که در دست چهارمش قرار گرفته، منبع تمامی صداها و زبان‌ها در جهان است.نام این طبل «دامرو» است.

شیوا دارای دو فرزند به نامهای گانشا و سکاندا است که هردو در آیین هندو ایزدانی بلندمرتبه هستند.